Afgelopen weekend had de Dominicanenkerk hoog bezoek: een reliek (de schedel) van Thomas van Aquino verbleef er. Het gehele weekend stond daarvan in het teken, en vele bezoekers bezochten de kerk en namen deel aan verschillende activiteiten.
Vrijdagavond kwam het reliek vanuit Kerkrade (Rolduc) naar Zwolle. René Dinklo OP had het opgehaald, zoals hij hier aan De Stentor vertelt. Dat deed hij samen bet Augustinus Aerssens OP, die zaterdag met en groep studenten een mis vierde rondom Thomas van Aquino. Aansluitend opende de kerk haar deuren voor bezichtiging en gebed.
Studiemiddag
Ondertussen kwam er een groep van bijna 40 deelnemers naar de studiemiddag. Stefan Mangnus OP vertelde daar over Thomas' denken over de heilige Geest (pneumatologie, met een duurder woord). Hij begon echter met een liedje van Taylor Swift: in All too well bezingt ze hoe ze haar sjaal liet liggen bij een ex, waardoor ze op een bepaalde manier nog altijd een beetje bij haar 'verloren geliefde' is. Stefan Mangnus vergeleek dat met relieken: relieken brengen op een bepaalde manier iemand dichterbij, iemand van wie je misschien wel bent gaan houden, in elk geval iemand in wiens (of wier) leven God levendig zichtbaar werd. Tegelijk stond hij stil bij het ongemak dat relieken kunnen oproepen. Zelf stond hij er wat ongemakkelijk bij, toen hij voor het eerst een grote plechtige mis rondom dit reliek meemaakte, toen hij in Toulouse studeerde. Toch leerde hij er een omgangsvorm mee vinden en, ook doordat hij door veel studeerde in Thomas' werk, zich steeds meer vertrouwd met hem ging voelen.
Centraal in de studiemiddag stond Thomas' denken over de heilige Geest: de hoedanigheid van God die beweging uitdrukt, een heen-en-weer van liefde tussen Vader en Zoon, tussen God en mens en tussen mensen onderling. Gaandeweg kwam de meer mystieke kant van Thomas naar voren: uit verlangen en liefde meer proberen te begrijpen van God en de wereld, ook al weet je dat het een mysterie zal blijven. Een mysterie dat zich niet laat oplossen, maar dat zich zo wel steeds verder verdiept. Een mystiek dus, waarin het verstand volop meedoet.
De thematiek van de middag leverde levendige gesprekken op, en een rijker beeld van wie Thomas was. De middag eindigde met een gebed dat Thomas van Aquino schreef, samen door de groep gebeden bij het reliek in de kerk.
Concert bij kaarslicht
In zijn gebeden en liederen komt een andere kant van Thomas van Aquino naar voren, en dat was 's avonds in het concert bij kaarslicht goed te horen. Onder leiding van dirigent Maikel van Vilsteren en met medewerking van gitarist Eefke Nederpelt en organist Henk Vogel bracht een uiterst geconcentreerde Schola Dominica verschillende gezangen van Thomas van Aquino ten gehore, naast verschillende andere liederen. Een indrukwekkend geheel in een mooi gevulde kerk!
Eucharistieviering
Ook in de eucharistieviering klonken gezongen teksten van Thomas van Aquino: het Aquinokoor zong, heel toepasselijk, rond de communie O salutaris hostia en Panis angelicus. Natuurlijk besteedde René Dinklo in zijn overweging ook aandacht aan Thomas, in het bijzonder de relatie tussen Thomas en zijn familie.
Wandeling
Aansluitend aan de viering was de kerk extra lang open en kwamen wandelaars van de Broerenkerk (behorend bij het voormalige Dominicanenklooster) naar de Dominicanenkerk. In de Broerenkerk hoorden zij over het ontstaan van de orde, onder de gewelfschilderingen waarop Thomas staat afgebeeld. Uiteindelijk leidde Lucia de Vries hen met René Dinklo naar de Dominicanenkerk, om stil te staan bij het schilderij 'De triomf van St. Thomas van Aquino' en natuurlijk het reliek.
Ondertussen is het reliek alweer vertrokken, en dat ziet er dan weer heel alledaags uit...
Één ding is dit weekend duidelijk geworden: Thomas inspireert nog steeds, Thomas leeft!
